Bas had een poes, die heette Roetje. Vorige week vrijdag is Roetje doodgegaan. Bas was erg verdrietig , hij moest huilen, hij wilde geen tv kijken en hij wilde helemaal niks. 's Avonds kwam moeder kwam bij Bas op bed zitten en zei dat ze Roetje morgen zouden begraven. "Bedenk maar eens tien dingen, waarom Roetje zo'n fijne poes was" zei moeder. Bas dacht heel diep na. Hij kon negen dingen bedenken. De volgende morgen deed moeder Roetje in een gele sjaal.

Vader legde Roetje in een kuil in de tuin en Anne, het buurmeisje, bracht bloemen. Bas noemde alle fijne dingen van Roetje, die hij had kunnen bedenken; Roetje was slim, dapper, grappig en schoon. Hij was aanhalig, geduldig en hij had maar één keer een vogeltje gevangen. Roetje kon leuk snorren en lekker warm op Bas zijn buik gaan liggen. Dat waren negen dingen, de tiende moest Bas nog bedenken. Roetje werd begraven en ze zongen een liedje voor hem. Anne en Bas kregen hierna van moeder in de keuken limonade met een koekje. Anne zei, dat Roetje nu in de hemel was, bij een heleboel andere poezen. Bas zei dat hij in de tuin lag. Nietwaar zei Anne, in de hemel. Nietwaar zei Bas, hij ligt in de grond in de tuin. Ze schreeuwden tegen elkaar en hadden er bijna ruzie over. Toen kwam vader binnen. Hij wist ook niet zeker of Roetje wel of niet in de hemel was. We weten eigenlijk niet zoveel van de hemel , of de hemel wel echt bestaat?. Anne ging naar huis. Bas ging vader helpen in de tuin. Hij was nog steeds erg verdrietig, omdat Roetje dood was. Vader had ook verdriet.

Bas mocht zaadjes in de grond zaaien. Vader vertelde dat er voedsel in de grond zat, waardoor de zaadjes konden groeien en zouden veranderen in mooie bloemen. Bas vond dat maar raar. "Verandert Roetje dan ook in de grond?" vroeg hij. "Ja, de grond neemt hem helemaal op en zo zorgt hij eigenlijk ook voor de bloemen, het gras en de boom", zei vader. Vader en Bas werkten nog een hele tijd door. Toen Bas 's avonds naar bed ging wist hij het. Het tiende fijne ding van Roetje was dat hij nu ook zorgde voor de bloemen, het gras en de boom in de tuin. Dat is toch heel wat voor een kat, vindt je niet? En toen viel Bas in slaap.

Bewerking van: Dat is heel wat voor een kat van Judith Viorst.

Heb jij dat ook wel eens meegemaakt? Dat er iemand doodging, waar je heel veel van hield? Denk je daar nog wel eens aan? Weet je je nog fijne, leuke of grappige dingen te herinneren, zoals Bas? Door hieraan te denken blijft iemand die dood is toch nog een beetje bij ons, in onze herinnering.

Hier zijn nog een paar boeken die gaan over het thema "dood":
- Derk Das blijft altijd bij ons (prentenboek) door Susan Varley
- Kikker en het vogeltje (prentenboek) door Max Velthuijs

- Vlinder voor Marianne door Virginia Lee
- Kleine Sofie en Lange Wapper door Els Pelgrom
- Stralend kruid door Roberto Piumini