Waarom lezen we het evangelie? Waarom luisteren we er naar? Bij monde van de evangelist Johannes zegt Jezus: “opdat mijn vreugde in jullie moge zijn en jullie vreugde volkomen moge worden.”Mijn vreugde` staat er. Het evangelie dient om ons blij te maken als Jezus zelf. Blijheid en vreugde betekenen nog iets anders dan plezier en vrolijkheid. Als het evangelie ons blij maakt is het niet om te schaterlachen of geestig te doen. Vreugde gaat veel dieper. Jezus geeft ons weer de bron aan: als we elkaar liefhebben, zoals hij ons heeft liefgehad. Liefde is de bron, het geheim van geluk en vreugde.

Liefde! Wat een woord! Door alle tijden heen werden en worden dichters beroerd door het duizendjarig woord dat liefde heet. Maar in hoeveel verschillende betekenissen wordt het woord wel niet gebruikt! Huwelijksliefde, moederliefde, kalverliefde, naastenliefde, eigenliefde, liefdoenerij, liefdadigheid, verliefdheid, enz, enz. Van de ene kant is het een versleten woord dat te pas en te onpas gebruikt en misbruikt wordt: verarmd en verengd door de glamour en glitter van de reclame of van smartlapliedjes. Commercieel verlaagd tot koopwaar in de prostitutie of bedrieglijk aangepraat aan jongeren tot louter seksueel genot.

Liefde, wat een woord! Neen, zegt het kind, geen woord! Een werkwoord! Een doewoord! Zoals mijn vader en mijn moeder leven, dat is ware liefde!

Als christenen zeggen wij: Zoals Jezus heeft geleefd…dat is de echte liefde!” Jezus leefde geheel en al; vanuit zijn verbondenheid met God-Vader die niets anders dan Liefde is. En deze zelfde Liefde van de Vader heb ik voor jullie, zegt hij. En we blijven in zijn liefde en die van de Vader als we de geboden onderhouden.

Nu springt de evangelietekst precies van de hak op de tak. Waar de wereld van de liefde begint, daar eindigt toch die van geboden en wetten? De liefde is warme innigheid, geboden en wetten zijn hard en koud. Hoe kan je nu liefde tot een gebod maken. Je bemint toch niet op commando! Toch wel, zegt Jezus. Misschien moeten we bedenken dat, als het in de bijbel gaat om geboden, het eigenlijk om `woorden` gaat.

In de Bijbel spreekt men niet van de tien geboden, maar van de tien Godswoorden. Dat zijn idealen, woorden die uitnodigen, Zoals `Bovenal bemin één God`.

Als er dus staat. `Dit is mijn gebod, dat jullie elkaar liefhebben`, bedoelt Jezus niet dat de liefde een nuchtere koude verplichting zou zijn. Liefde is geen kwestie van moeten, maar van mogen, een kwestie van hart en ziel. Maar dat is ook geen vrijblijvende liefdoenerij. Liefde is ook altijd inzet. Dat betekent dan ook weer niet zoveel mogelijk presteren voor elkaar. Het is het `gaarne doen`, gewoon om de ander gelukkig te maken en dat uitgaat van het `gaarne zien`. Een kaartje schrijven, een mailtje tikken, een bloempje kopen, een lief gebaar stellen, kletsen met elkaar, complimentjes geven en duizend en één attenties bewijzen.

H. de Valk