Wat is diaconie en hoe ziet de toekomst er uit.

Als we het over diaconie hebben weten de meesten wel wat er bedoeld wordt. Maar hoe je het zo kort mogelijk beschrijft is iets anders.
Vaak wordt onder diaconie verstaan:
Allerlei manieren waarop
- groepen christenen (waaronder parochies)
- zich solidariseren met mensen in nood
- of werken aan het oplossen van maatschappelijke problemen.
Dat vraagt in iedere parochie een aanpak die het beste bij de parochie past. Toch wordt er op dit moment onder leiding van pastor Riek Engelen geprobeerd om structureel afspraken te maken in een op te stellen beleidsplan. Dat plan zal voorgelegd worden aan de pastores van Oosterhout en de kerkdorpen en de parochiebesturen. Als dat alles gedragenheid krijgt dan zal nog beter dan nu, onze christelijke opdracht vervuld kunnen worden. Natuurlijk binnen iedere parochie op een eigen wijze. Dus géén eenheidsworst, maar een (nog) betere kwaliteit. En dat alles in het belang van degenen die op ons moeten kunnen rekenen. De diaconie van de Antoniusparochie doet mee aan deze beleidsvoorbereiding.

Armoedebestrijding en zorg voor minder bedeelden

Steeds meer mensen verkeren langdurig in een financieel benarde situatie. Uitzichtloos en zonder dat zij ook enige kans zien op verbetering. Kinderen worden van die problemen de dupe en maken deel uit van de negatieve spiraal. De overheid kent zijn regels en kan en wil in bepaalde gevallen niet helpen. De diaconie moet perspectieven bieden bij:
- Alleenstaande vrouwen met kinderen;
- De beperking van studiemogelijkheden vanwege gebrek aan financiën, vooral voor de randvoorwaarden.;
- Hulp bij schuldsanering;
- Uitbreiding en intensivering Loketbegeleiding;
- Samenwerking met de GGD.
Armoede Stop is een goede basis om dit knelpunt in onze samenleving verder gestalte te gaan geven.

Eigen samenleving

Daar waar vele mensen samenleven op een beperkte ruimte is toch nog eenzaamheid en ontbreekt soms de aandacht voor zieke mensen of voor mensen die in een specifieke situatie verkeren zoals medebewoners van buitenlandse afkomst. Ouderen dreigen te vereenzamen en jongeren weten niet goed wat zij met hun leven aanmoeten. Door persoonlijke inzet van vrijwilligers en met beperkte financiële offers is een aanpak mogelijk voor:
- Eenzaamheid in het algemeen;
- Een oudejaarsavond of andere feestdagenviering;
- Verzorgen van de ziekenviering;
- Antoniusbrood als eens wat extra aandacht;
- Adoptie van een verzorgingshuis;
- Maatjesprojecten voor diverse aandachtsgroepen;
- Integratie van buitenlanders;
- Zingevingvraagstukken van voornamelijk jongeren.

Door deze uitwerking komen de problemen al dichter bij onze eigen ik en zal bedacht gaan worden hoe deze problemen op te lossen zijn. Ook de Antoniusparochie is op een aantal gebieden actief en wenst na te denken over uitbreiding. Daar waar dat wenselijk en mogelijk is zal dat samen met de partners in het Huiskamerprofiel aangepakt worden.

Ad Kouwelaar