Antonius van Padua

De mensen in bij voorkeur de hogere kringen de waarheid zeggen, dat heeft Antonius van Padua tot een populaire volksheilige gemaakt. Hij is in het jaar 1195 in Lissabon als Fernando de Bulhom geboren. Op zijn vijftiende jaar trad hij toe tot de Augustijnen. Een leven van studie lag in het verschiet, maar hij ging liever mohammedanen in Noord Afrika bekeren en stapte over naar de Franciscanen. In 1222 werd hij priester gewijd.

In die functie kon hij zich in zijn grote gave uitleven: preken. In zijn enthousiaste redevoeringen ageerde hij tegen alle misstanden in de kerk, de ketterij en met name tegen de woeker. Omdat hij dikwijls in de omgeving van Padua was te vinden, ontleende hij aan die stad zijn bijnaam. Al tijdens zijn leven werden hem allerlei wonderen toegedicht. De volksprediker overleed op 13 juni 1231 in Arcella bij Padua.

De katholieke kerk vereert Antonius van Padua als een kerkleraar. De volksdevotie heeft hem voor totaal iets anders ontdekt. Hij is de patroon van de verloren voorwerpen. In talloze huizen tref je zijn beeltenis aan dat aangeroepen wordt als er iets niet te vinden. Als de heilige Antonius niet snel genoeg wilde helpen bij het terugvinden van het verloren voorwerp, werd het beeld in een hoek geplaatst. In Tilburg bestond de straf uit het plaatsen van het beeld onder een druppelende kraan. Of dat wel hielp is niet bekend.