In het Latijn klinkt het heel gewichtig: ‘ecclesia semper reformanda’. Maar in gewoon Nederlands betekent dit zoveel als: de kerk is altijd in beweging, ontwikkelt zich voortdurend. De eeuwen door klonken er stemmen van mensen als Dominicus, Franciscus, Catharina van Siëna, Ignatius en vele an-deren. Zij hadden zorg voor en om de kerk en zochten met anderen naar nieuwe, inspirerender wegen van geloof. Zo liet Maarten Luther van zich horen toen hij op 31 oktober 1517 zijn 95 stellingen tegen de aflaten en de aflatenhandel op de voordeur van de Slotkerk in Wittenberg sloeg. Helaas was de paus hier niet van gediend en hij deed Maarten Luther in de ban. Hij excommuniceerde hem.
Het gevolg was een scheuring tussen de christenen in katholieken en protestanten. Dit heeft het geloof van de kerk veel schade berokkend. Katholieken en protestanten vervolgden en bestreden elkaar. Heel tragisch. Gelukkig kijken we de laatste jaren verder dan onze eigen kerk. Zo ontdekten katholieken dat protestanten hen iets te zeggen hadden en andersom. Het werd het begin van een wereldwijde oecumenische beweging. Katholieken en protestanten hebben immers veel gemeen. We kunnen samen bidden. We lezen dezelfde bijbel, erkennen elkaars doopbevoegdheid en komen samen rond die ene tafel van de Heer in een eucharistie- of een avondmaalsviering. Het inspireert ons samen de bijbel te lezen en er over te praten. Zo kunnen we ons geloof verdiepen en elkaar inspireren.
In die geest is er op zondag 20 januari in de St .Antoniuskerk een oecumenische viering van katholieken en protestanten. Ds. Siets Nieuwenhuizen en emeritus pastoor Harry de Valk gaan daarin voor. De protestanten houden die dag de Vredeskerk gesloten. Ds. Siets Nieuwenhuizen heeft alle kerkgangers uitgenodigd naar de St. Antoniuskerk te komen.
Op deze wijze willen we de verbondenheid door ons geloof in Jezus vorm geven. Zo laten we zien dat we erkennen en herkennen dat we Christen zijn. Misschien draagt dit bij aan het ongedaan maken van de scheiding uit de tijd van Maarten Luther.

De viering: Christenen inspireren elkaar, is de achtste viering van twaalf maandelijkse vieringen in het kader van het eeuwfeest van de Antoniusparochie.

Naar aanleiding van de gebedsweek voor de eenheid die deze week begint, hebben enkele mensen uit onze parochie in deze viering het voortouw te nemen. De viering is mede voorbereid door de PKN Oosterhout die voor deze gelegenheid vandaag hun kerkdeuren gesloten houden. Het tableau dat deze viering wordt gepresenteerd is ontworpen en uitgevoerd door Nol Ripzaad:

Het hart heeft de centrale plaats op het doek: vanuit het hart immers gaan we samen op weg. In dat hart staat een gedekte tafel met brood en wijn. Want de tafel van Een, van onze Heer Jezus Christus, is wat allen verbindt, ongeacht of je nu van katholieke, gereformeerde, hervormde of nog andere huize bent. Minstens zo belangrijk is het Woord, weergegeven in het boek links, de Bijbel, dat ons allen inspireert. De duif, met de olijftak in de bek is het symbool van vrede en verbondenheid. De kaarsen staan voor het licht van Christus. Het schip van de oecumene tenslotte is het vierde symbool dat het hart omringt. Alleen in die verbondenheid kunnen we samen een goede koers varen.