Tot leven wekken

We zijn als katholieken het volk Gods. Samen onderweg om samen iets moois van het leven te maken. We gaan niet als eenlingen maar samen door het leven. Daarom vormen we ook een parochie.

Dan kan het ook ons overkomen, dat we iemand in het leven tegenkomen, die diep terneergeslagen is. Het niet meer ziet zitten, ergens dood is. Je kunt het meemaken. Je kent een medemens, die er geestelijk en lichamelijk zwaar aan toe is. Je wordt geraakt door de levenssituatie van de man en je vraagt: Hoe gaat het er mee? En je krijgt als antwoord: O best. Dan weet je het even niet. Je ziet de belabberde toestand van de man en hij zegt dat hij het best maakt. De man is in deze niet toegankelijk. Hij sluit zich op in zijn eigen miserie. Hij wil niet toegeven, dat het hem slecht gaat. Voor bepaalde facetten van het leven zoals meeleven, elkaar nabij zijn is hij dood.

Zo zijn er helaas ook vele mensen, die doof zijn voor hun medemensen. Ergens zijn ze dood. Het is zo tragisch als mensen als eenlingen door het leven gaan. Opgesloten in zichzelf. Ze zitten aan de kantlijn van het leven. Echte menselijke warmte, liefde en genegenheid kennen ze niet. Ze leven maar ze zijn half dood.

Gelukkig als zij mensen ontmoeten die door hun trouw, hartelijkheid en hulpvaardigheid een bron van vriendschap zijn. Door hun vriendschap en solidariteit roepen ze vriendschap en warme genegenheid op. Ik denk aan een zieke die veel thuis ligt en haast geen bezoek krijgt en zo eigenlijk niet tot leven komt. Tot een kennis geraakt door de eenzaamheid van de zieke hem dagelijks opzoekt en weer tot leven brengt.

Jezus bracht Lazarus weer tot leven. Het gaat er om dat ook wij door ons aan anderen te geven hen tot leven brengen. Je kunt het meemaken. Van een oudere heer gaat niet veel meer uit. Hij zit thuis te zitten. En dan wordt hem een kleinzoon geboren. Door die kleinzoon wordt opa vertedert. Opa leeft op en komt weer tot leven door zich aan die kleinzoon te geven.

Het gaat er om. We zijn Christenen. Ieder van ons heeft gaven en talenten. Weten we ze te benutten dan kunnen we er wonderen meedoen en mensen weer tot leven brengen.

Ja deze veertigdagentijd roept ons op naar Pasen toe te leven, naar het feest van de verrijzenis. Concreet betekent dit, dat we de goede facetten in ons naar boven laten komen. Wij telkens een beetje verrijzen naar een beter leven.

Het gaat er om, dat wij in Jezus’voetstappen gaan. Hij had een blijde boodschap voor zijn naasten. Ook wij kunnen als Jezus een blijde boodschap uitdragen door onze sympathieke woorden en daden en zo medemensen tot leven brengen.