Zou keizer Augustus het geweten hebben dat dit Kind geboren werd?
Nee, hij wist het niet. Dagelijks werden er zoveel kinderen geboren in het uitgestrekte Romeinse Rijk.
Wie verwachtte dit kind“eigenlijk?
De mensen van Bethlehem niet. Hun deuren bleven gesloten toen zijn ouders om onderdak vroegen.
Alleen Maria en Jozef verwachtten Hem.

Merkwaardig. De keizer van het grote Rome is allang verleden tijd. Zijn naam wordt nog genoemd in een handboek van de geschiedenis. Zoals zoveel keizers en koningen allang verleden tijd zijn.
Maar dit Kind, in onbekendheid geboren, brengt ons vanavond hier samen, zoals op talloze plaatsen ter wereld.
En allen horen: ‘In de stad van David is jullie een redder geboren. Dit is voor u het teken: je zult een Kind vinden, in doeken gewikkeld en liggend in een kribbe.”

Wat is er kwetsbaarder dan een kind. Zo hulpeloos, zo helemaal afhankelijk. - Er zijn wel eens mensen die om een wonder vragen. Ze bedoelen iets geks, iets vreemds, iets wat helemaal buiten de orde valt.
Ze hoeven niet ver te zoeken, Ieder kind dat geboren wordt, is een wonder. Je buigt over het wiegje. Je ziet de samengeknepen handjes, de samengeknepen oogjes. Je bent ontroerd. Je hart smelt weg. Je zou er alles voor over hebben.
Ja, zo zijn we allemaal geboren, zo is ons leven begonnen.
Zo is ook het leven van Jezus begonnen, hij is één van ons, één met ons geworden.
God had blijkbaar niet de grote macht van de keizer van Rome nodig. In een klein kind komt Hij in zijn liefde en menselijkheid naar ons toe.

Er zijn mensen die er heel anders tegen aan kijken. Ze zeggen:
we komen allemaal ‘als vanzelf ’ uit de evolutie voort. Door toevallige omstandigheden. Zou dat zo zijn?! U en ik, toeval?

Het kan je verbazen dat, wanneer een moeder in verwachting is, op een goed moment het hartje gaat kloppen in het kind.
Haast ongemerkt gebeurt het. En het blijft kloppen, een leven lang. Zoals ook in ons hier, in U en mij.
Weet U hoe vaak ons hart klopt? Gemiddeld 70 keer per minuut. Dat is ruim 4000 keer per uur en 100.000 keer per dag. Een leven lang. Wat een wonder! En terwijl we hier zitten klopt het hart van ons allemaal!
- Wat ook zo verbazingwekkend is, dat wij elkaar kunnen horen en verstaan als we spreken, Dat de woorden die ik zeg, door U worden gehoord en begrepen.
Er zijn zoveel wonderen rond ons mens-zijn.

Jezus heeft mens met ons mensen willen zijn. Hij is geboren, is opgegroeid, is mens geworden, een volwassen mens. Hij heeft het leven met de mensen gedeeld, heeft hen opgezocht, hen troost gebracht. Hij heeft met hen geleden.

Veel mensen worden in onze tijd overvallen door de uitzichtloosheid van het bestaan. Ze zien geen licht. Ze zien geen uitweg. Waar dient het allemaal voor? Hun perspectief is donker en somber. Een doemscenario.
Soms kan jezelf ook de twijfel overvallen.
Vandaag wordt ons verkondigd dat er een Redder is geboren! Hij heeft ons een richting gewezen door dit leven en - om zo te zeggen - Hij heeft ons laten zien dat God niet veraf is.

Beste mensen, stel U voor - en nu gaat mijn fantasie met me aan de haal - stel U voor dat U vandaag of een dezer dagen voor een kerststal staat en U kijkt naar het kind in de kribbe.
Stel U voor dat het Kind één ogenblikje, één keer zijn ogen zou opslaan, dat U even oog in oog met Hem zou staan.
Wat zou U in zijn ogen lezen?
Dit: Wil je mijn bondgenoot zijn, wil je bij mij horen, wil je niet alleen een voorbijganger zijn die even in mijn wieg kijkt, wil je achter mij staan en mij niet meer loslaten,
want je bent zo nodig om ook Gods liefde een menselijk gezicht te geven om ‘vrede op aarde te brengen voor alle mensen’. Ook jij.
Opdat het er eindelijk eens van zal komen : die nieuwe hemel en die nieuwe aarde die ons in het vooruitzicht is gesteld.
Die toekomst, waar we zo hunkerend naar uitzien.
Sta je achter mij …..?