“Vergeef ons onze schuld zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven”. - Evangelie volgens Johannes 11,1-45

‘Vergeef ons onze schuld zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven’.
Dat is misschien wel het moeilijkste gedeelte van het Onze Vader.
Vergeven is soms zo vreselijk moeilijk. “Ik kan het niet”, zei een vrouw, die al jaren geleden door haar man in de steek was gelaten.
Iemand anders zei: “Als het ‘Onze Vader’ hardop samen gebeden wordt, houd ik even mijn mond. Hopelijk zal Onze Lieve Heer mij dat vergeven!”

Wat betekent het eigenlijk ‘vergeven’?

Rondom de tafel - Antoniusviering op zondag 17 februari 2008

In februari is er weer een viering in het teken van ons eeuwfeest. Ook dit keer wordt dat weer een heel bijzondere viering. Allereerst omdat we midden in de veertigdagentijd zitten, tijd van bezinning en inkeer. Tijd waarin we hier in de liturgie aandacht besteden aan het Onze Vader, ons meest bekende en vertrouwde gebed. Heel veel mensen bidden dat ook nog thuis, aan tafel, voor ze gaan eten, voor ze gaan slapen. Maar wat betekent het voor hen, voor ons?

In het Latijn klinkt het heel gewichtig: ‘ecclesia semper reformanda’. Maar in gewoon Nederlands betekent dit zoveel als: de kerk is altijd in beweging, ontwikkelt zich voortdurend. De eeuwen door klonken er stemmen van mensen als Dominicus, Franciscus, Catharina van Siëna, Ignatius en vele an-deren. Zij hadden zorg voor en om de kerk en zochten met anderen naar nieuwe, inspirerender wegen van geloof. Zo liet Maarten Luther van zich horen toen hij op 31 oktober 1517 zijn 95 stellingen tegen de aflaten en de aflatenhandel op de voordeur van de Slotkerk in Wittenberg sloeg.

Jezus wordt gedoopt - Lezing volgens Matteüs 3,13-17

Op het moment dat ik dit stukje schrijf, worden in de hal van Antoniushuis ‘De Vinder’ de laatste naalden van de kerstboom opgeveegd, de klussengroep heeft de kerststal in de kerk al ontruimd en de laatste restjes cake van de nieuwjaarsreceptie worden bij de koffie gepresenteerd. Het is duidelijk: de winterfeestdagen zitten er weer op. We klimmen in de startblokken voor de voorbereiding van (de vroege) Pasen en zetten alle zeilen bij voor het grote feest in juni als onze Antoniusparochie haar 100e verjaardag viert.