Het symbool van met water dopen is duidelijk schoonwassen. Zo wast het dopen ons schoon van de vlekken van de zonden. Je zonden worden door het H. Doopsel uitgewist en vergeven. Al moeten we in deze duidelijk zijn. Wanneer een volwassene wordt gedoopt, dan worden zijn zonden hem vergeven. Maar als een baby wordt gedoopt, kunnen er nog geen zonden worden vergeven. Want een baby kan nog niet gezondigd hebben. Bij een zonde ga je bewust in tegen Gods wet.

Afgelopen maandag 21 december ben ik geschrokken van een bericht in De Stem. Hieruit blijkt, dat de opvoeding, die we thuis ontvangen, de levenssfeer, die we thuis ervaren voor ons van levensbelang is. Het gaat over een TBSer die levenslang vastzit, omdat hij een lustmoord heeft gepleegd. Het gaat in dit bericht over welke opvoeding deze man van zijn ouders heeft gekregen. Ik zal het bericht voorlezen:

De Joden hadden het ten tijde van Jezus moeilijk in Palestina. Het land was bezet door de Romeinen. En wat in die tijd meestal gebeurde. Een bezetter probeerde zich te verrijken ten koste van de mensen van wie het land was. Zo werden de Joden door de Romeinen onderdrukt en op alle mogelijke wijze uitgezogen. Zo droomden de Joden van een Messias. Ze dachten hierbij aan een man in de stijl van koning David. Een man die goed met het zwaard om kon gaan en de Romeinen zou verdrijven. Dit was het probleem van Jezus.

Jezus zegt de schriftgeleerden de waarheid

Het evangelie van vandaag begint niet al te lief. Jezus zegt de schriftgeleerden heel duidelijk de waarheid. Allereerst dat het shownummers zijn. Ze lopen graag rond in plechtige lange gewaden. Ze willen graag gegroet worden op de markt, voor aan zitten in de synagoge en een ereplaats hebben bij het feestmaal. Tegelijk weten ze de kwetsbare weduwen het nodige geld te ontfutselen en voor de schijn lange gebeden op te zeggen. Het zal je maar gezegd worden.

In de vredesweek gaat het om vrede in de wereld, in Nederland, in Oosterhout, bij ons in de buurt, in ons gezin en tenslotte in mijzelf. Vrede met en in mijzelf. Ik kan me dood ergeren, dat ik bepaalde zaken niet goed kan, niet goed kan voetballen, verlegen ben, geen knap gezicht of figuur heb. Ik zo klein ben. Ik niet goed kan leren. Deze ergernis, deze pijn kan zich uiten in mijn gezicht door ongezellig te kijken. In mijn doen en laten. Ik word gemakkelijk kwaad. Ik ben niet soepel en vervelend.