Preek 26-27 juni 2010

Tags: 

De hand aan de ploeg - Evangelie volgens Lucas 9,51-62

Het evangelie wat we vandaag horen, roept allerlei vragen bij ons op. Het is nogal pittige taal. Maar het komt er op neer dat Jezus niet enthousiast is over mensen die zeggen Hem te willen volgen, maar die vervolgens allerlei voorbehoud maken, eerst nog even dit, eerst nog even dat.
Jezus besluit met te zeggen: “Wie de hand aan de ploeg slaat, moet niet blijven omkijken. Kijk vooruit en ga ervoor!”
Dat was heel praktische beeldspraak: de hand aan de ploeg. In Palestina was de grond bezaaid met stenen. Als je aan het ploegen was, moest je goed voor je uit kijken, anders zou je gemakkelijk je ploeg kunnen verspelen op de harde rotsgrond. - Als je keuzes maakt, moet je er achter staan en de gevolgen van je keuze aanvaarden.
Je bewondert mensen die gáán voor iets, voor een ideaal, en er alles voor over hebben.

Vaak zijn we maar halfslachtig. Je kunt mensen wel eens horen zeggen: ‘Ik ben wel katholiek, maar ik doe er eigenlijk niets aan. Ja, ik ga met Kerstmis wel naar de kerk’. Dat lijkt heel dapper gezegd, maar is het niet. Je zegt ja en nee tegelijk. Je moet stáán voor je woord en voor je keuze.
Als je volgeling van Jezus wilt zijn, dan wordt er wat van je verwacht. Hoe je daar invulling aan geeft, dat is een zaak van jou, waar je goed over moet nadenken.

De voornaamste zin van het evangelie is de eerste zin. Jezus kiest Jerusalem als reisdoel. Er staat een woord bij ´vastberaden:´. Vastberaden kiest hij Jerusalem.
Wat betekent Jerusalem? Het is niet hetzelfde als: hij ging naar Amsterdam of naar Kaapstad. Jerusalem klinkt wat onheilspellend. Jezus moet voorvoeld hebben welke dreiging ervan uitging.
Lucas, de evangelist die het allemaal vertelt, beschrijft het leven van Jezus als een groot reisverhaal. Ja, zo is ook het leven van ieder van ons, een reisverhaal met ups en downs, een reis ook met verrassende ontmoetingen.
Lucas vertelt in de volgende hoofdstukken van zijn evangelie hoe een man in een boom was geklommen omdat hij Jezus wilde zien. Zacheus heette de man.
Hij kwam onderweg een wetgeleerde tegen die hem vroeg wat het voornaamste gebod in de wet was? Jezus vertelde toen het verhaal van de man die door rovers werd overvallen en halfdood langs de weg werd achtergelaten. Hij werd nota bene gered door een Samaritaan.
´Ga heen en doe jij evenzo´, kreeg de wetgeleerde te horen.
Op een andere dag ontmoette hij bij de stad Jericho een blinde man. Hij zat aan de kant van de weg en begon naar Jezus te roepen.

Dat laatste doet me denken aan een ontmoeting die ik 14 dagen geleden had in de trein. Onderweg stapte iemand in. Een man van een jaar of dertig. Hij was blijkbaar blind. Met een witte stok in de hand zocht hij voorzichtig zijn weg in het gangpad en ging tegenover me zitten. Hij had behoefte aan een praatje en vertelde dat hij naar de Efteling was geweest. Ik dacht bij mezelf: wat moet een blinde man nou in de Efteling doen?
Hij vertelde dat het allang een wens van hem was om een keer in de ‘achtbaan´ te zitten. En vandaag was het gebeurd.
Prachtig, zei hij, fantastisch. Heel bijzonder om dat mee te maken! Het was een fijne dag, ik ben heel tevreden. De mensen zouden meer tevreden moeten zijn, zei hij.

Jezus gaat op weg naar Jerusalem. Hij vertelt onderweg zijn parabels om te mensen te leren. De mensen hingen aan zijn lippen. Hij moet een boeiende spreker zijn geweest.
Jerusalem, niet zomaar een stad. De naam heeft een magische klank gekregen. Daar had in lang vervlogen dagen koning Salomo de tempel gebouwd waarin God bij zijn volk aanwezig was. Die oude tempel was verwoest , maar later in volle glorie herbouwd.
Jezus was al op 12-jarige leeftijd in de tempel geweest temidden van de leraren. Hij had gezegd dat hij in het huis van zijn Vader moest zijn.

Jerusalem en de tempel zijn het symbool geworden van een nieuwe toekomst, een wereld van vrede en gerechtigheid.
Jerusalem betekent ook: Stad van vrede.
Jezus koos vastberaden Jerusalem als reisdoel.

Om tot vrede en gerechtigheid te komen moeten wij bruggen bouwen over grenzen heen, zoals in de eerste lezing verteld wordt.
Om te komen tot een nieuwe wereld, “waar alle leed geleden is”, zoals het oude visioen zegt. [Op.21,4] Ja, een nieuwe, een betere wereld is als een droom.
Het is een hoop, een hunkerend verlangen dat diep verscholen ligt in ieder mensenhart.
Jezus koos vastberaden de weg naar het nieuwe Jerusalem.
Hij roept op om hem te volgen.

J.Ditters