22e Zondag door het jaar - ‘Vriend ga hogerop’.

Met een beetje fantasie zie je het voor je. Een grote zaal vol mensen, iemand loopt helemaal naar voren. Vooraan is er een plaats vrij.
Prachtig, denkt hij, daar zit ik goed.
Dan komt iemand van de organisatie naar hem toe en verzoekt hem dringend om plaats te maken voor een persoon voor wie de plaats bestemd is.
De man gaat met hangende pootjes terug naar achter in de zaal. Wel een afgang voor hem.

Jezus zegt: je kunt beter achterin gaan zitten, dan loop je de kans dat men je uitnodigt om naar voren te komen. Dat kan ook gebeuren.

Het overkwam ons toen we enkele jaren geleden in Engeland waren. Een klein stadje. Alles was in rep en roer. Er stond iets bijzonders te gebeuren. Overal marsmuziek Militairen strak in het gelid, liepen door de straten. Alle legeronderdelen waren aanwezig. Cadetten heel trots achter hun vaandel aan. Het ging allemaal richting een kerkgebouw dat helemaal gevuld werd met soldaten.
We waren nieuwsgierig en het lukte ons de kerk binnen te komen. De manifestatie was ter ere van het gouden regeringsjubileum van de Engelse koningin. Massaal en enthousiast werd het ‘God save the Queen’ gezongen. We stonden achterin tegen de muur.
Maar wie schetst onze verbazing toen opeens een officier naar ons toe kwam, die ons uitnodigde mee naar voren te komen. Hij wees ons een plaats aan in één van de voorste banken. Waarom, dat is me nog een raadsel ?! Vriend, ga hogerop, dacht ik.

Het was zeker niet de bedoeling van Jezus om de mensen te zeggen hoe ze op een slimme manier vooraan kunnen staan. Beslist niet. In het voorgelezen evangelie gaat het, denk ik, om het tweede gedeelte.
Daar zegt Jezus tegen de gastheer: nodig voor een feestmaal de armen uit, de gebrekkigen, de kreupelen, de blinden.
Het gaat niet over die ene gastheer en niet alleen over een feestmaal, het gaat over ons, die bijzonder zorg moeten hebben voor hen die het slecht getroffen hebben in het leven. Vooral voor hen geldt: ‘Hebt uw naaste lief als uzelf, een mens als jij’.
De naastenliefde behoort met de liefde voor God, tot het hart van het christendom. Er mag niemand verloren lopen, want alle mensen zijn schepselen van God.
We leven in een harde wereld. De verleiding is groot om je terug te trekken in de kleine kring van het gezin, de familie. Als het daar maar goed gaat. Maar de wereld is groter. Christenen zijn geroepen om wáár te maken wat ze in mooie woorden belijden.

Toch voel je je vaak machteloos. Zoals bij die ramp in Pakistan, 20 miljoen mensen zijn getroffen door de waterstromen. Huizen en landerijen zijn weggespoeld, familie, kinderen soms, meegesleurd door het water.
Geld is nodig.
Maar geld is niet alleenzaligmakend. Zeker niet als het gaat over de kleine wereld om ons heen. Daar is tijd en aandacht hebben voor elkaar, gemeenschapszin, van onschatbare waarde.
Deze wereld heeft het nodig, dat mensen elkaar respecteren en in hun waarde laten. Voor elkaar ópkomen.

Er zijn ook hoopvolle ontwikkelingen .
Ik herinner me nog levendig de toespraak van Ds.Martin Luther King. Het was in 1963. De zwarte bevolking van Amerika werd al generaties lang vernederd, geminacht en tot slavernij gebracht.
Maar toen op die dag in augustus waren een kwart miljoen zwarte mensen naar de hoofdstad Washington getrokken. Een zee van mensen stond daar bij het Lincoln-monument, het symbool van de vrijheid en eenheid van Amerika. Daar heeft de zwarte dominee Martin Luther King zijn historische toespraak gehouden. Hij was begeesterd, bevlogen. Telkens klonk het door de luidsprekers: ‘I have a dream …. de droom van een betere wereld, een wereld van gelijkheid en broederschap.
‘Ik heb een droom dat op een dag de kinderen van voormalige slaven en de kinderen van de voormalige slavenhouders zullen aanzitten aan één tafel van broederschap.
Ik heb een droom dat mijn vier kinderen op een dag zullen leven in een land waar zij niet beoordeeld zullen worden op de kleur van hun huid, maar op de inhoud van hun karakter, - I have a dream.

Sindsdien is er veel veranderd ten goede. Vorig jaar is Barack Obama de eerste zwarte president van Amerika geworden.

Is dat ook niet de droom van Jezus van Nazareth, gelijkwaardigheid en broederschap? Wij mogen naar vermogen meewerken aan de vervulling van die droom.

Vergeten we daarbij niet de wijsheid uit het evangelie:
‘Al wie zich verheft, zal vernederd,
maar wie zich vernedert, zal verheven worden’.

Jaap Ditters