Soms zijn de woorden van Jezus voor ons mensen uit de 21ste eeuw moeilijk te begrijpen te verstaan. Jezus was ’n Jood. En de Joden kenden allen het beroemde verhaal dat tijdens de tocht van de Joden onder leiding van Mozes van Egypte naar het beloofde land zij onderweg gevoed werden met manna een soort brood. Het manna kwam uit de hemel. Het manna hield de Joden in leven. Het was een teken van Gods zorg, Gods nabijheid. De Joden beleefden dit als door God gespijzigd te worden. Welnu, zoals dat manna neerdaalde uit de hemel, regende in de nacht. Zo is Jezus zelf gekomen om ons te voeden.

In het zo juist voorgelezen evangelie horen we het verhaal van 2 leerlingen van Jezus, die het even niet meer zien zitten. Ze hebben voor 100% in Jezus geloofd. Hij was de Messias, de Verlosser van het Joodse volk. Onder zijn leiding zou het goed komen, zou het Joodse volk een machtig volk worden gelijk als in de tijd van koning David. En daar wordt Jezus gevangen genomen door de tempelwachters onder leiding van Farizeeërs en priesters. Hij wordt valselijk beschuldigd bij Pilatus de Romeinse landvoogd en sterft schandelijk aan een kruis.

Zo juist in het evangelie hebben we het wonderlijke verhaal gehoord van Maria Magdalena. Zij staat daar bij het lege graf van Jezus te wenen. Daar ziet ze ineens 2 engelen. Een van de engelen vraagt:”Waarom schreit ge?” Ze vertelt dat ze Jezus zoekt. Dan vraagt ’n man aan Maria Magdalena: ”Waarom schreit ge? Wie zoekt ge?” In de mening dat het de tuinman is, vraagt ze of ze het lichaam van Jezus soms ergens anders hebben neergelegd. Dan zegt Jezus:”Mariam”. Dan herkent Maria Magdalena Jezus en spreekt hem aan met Rabboeni. Ze is intens gelukkig en omhelst Jezus.

Vroeger zagen we God als een strenge en keiharde God. Waren we zondags niet naar de kerk geweest of waren we onkuis geweest dan hadden we ’n doodzonde op ons geweten. Zouden we dan sterven dan gingen we voor eeuwig naar de hel. Zouden we eeuwig in het hellevuur moeten branden.