Beloken pasen

Pasen de verrijzenis van Jezus was voor Maria Magdalena, de Maria’s en de leerlingen een geweldige belevenis. Ze zaten in zak en as. Ze zagen het niet meer zitten. Het geweldige avontuur met Jezus is over. Twee leerlingen gaan al naar huis naar Emmaus. En dan ervaren Maria Magdalena en de vrouwen. Jezus is niet dood. Hij leeft. Enthousiast gaan ze het aan de leerlingen vertellen. De leerlingen die angstig geworden door het gebeuren bij elkaar in een huis zitten, dat goed afgesloten is. De vrouwen geven de apostelen weer uitzicht en levensmoed.

Dan gebeurt wat we zo juist in het evangelie hoorden. Jezus verschijnt aan zijn leerlingen. En Jezus zegt:”Zoals de Vader mij heeft gezonden zo zend ik jullie.” De apostel Tomas was er niet bij. Heel menselijk kan hij niet geloven wat de apostelen zeggen, dat Jezus leeft. Dan een week later verschijnt Jezus weer aan de apostelen, terwijl Tomas er bij is. Dan komt Tomas tot geloof dat Jezus leeft.

Jezus gestorven aan het kruis leeft. Het is voor ons een uitzicht. Zoals Jezus zullen ook wij als we hier op aarde sterven weer in het Eeuwig Licht bij God tot leven komen. We zullen bij God voortleven zonder onze aardse beperktheden. De blinde zal dan zien. De doven zullen horen. De verlamden kunnen weer bewegen. Zonder lichaam leven wij dan verder. En onze lichamelijke beperktheden als doof, blind en dementie vallen van ons af. Dat is de boodschap van Pasen. We verrijzen tot nieuw leven bij God. Hopelijk staat u open voor deze Paasboodschap. Tekent de hoop op een eeuwig leven ons leven. Zijn we niet meer bang voor de dood. Lijken we in deze op de mensen die een bijna doodservaring hebben gehad. Zij hebben het eeuwig licht gezien en een pracht wereld getekend door vrede, de aanwezigheid van overleden geliefden en een prachtige natuur. Zij zijn niet bang meer voor de dood. Want zij weten zeker: Sterven is overgaan naar een betere wereld.

Toch wil ik nog op een ander facet van de Verrijzenis wijzen. Na de kruisdood van Jezus zitten de leerlingen in zak en as. Ze zien het niet meer zitten. Dan ervaren ze Jezus is verrezen. Hij is niet dood. Hij leeft. Dan verrijzen zij ook. Van in elkaar gezakte mensen leven ze op tot sterke mensen. Ze hebben even de tijd nodig om alles te verwerken. Maar dan met Pinksteren treden ze naar buiten en dragen zij Jezus’boodschap uit. Zo verrijzen de leerlingen.

Ditzelfde geldt voor ons. Ook wij kunnen door tegenslag, door ziekte, door een handicap helemaal in de put zitten. Maar ook wij kunnen dan vertrouwend op God verrijzen en weer tot leven komen. We zien het gebeuren. Mensen door een overlijden, door een ramp in elkaar gezakt. Ze komen weer tot leven en verrijzen tot een nieuw gelukkig leven.

Nu wil ik terugkomen op de eerste lezing. Maria Magdalena en de leerlingen maakten de woorden van Jezus waar:”Zoals de Vader mij zendt zend ik u.”Zij dragen de boodschap van Jezus uit en komen tot een onderlinge gemeenschap. Zij breken de delen het brood. Zij bidden samen en bezinnen zich op de boodschap van Jezus. Het wordt een geloofs-gemeenschap die voor alle leden veel betekent. Ook voor ons is dit om over na te denken. Ook voor ons zou het waardevol zijn als onze kerken plaatsen zijn waar we elkaar ontmoeten, elkaar spreken en samen nadenken over ons geloof. Laat in deze tijd van eenzaamheid de kerk een plaats van ontmoeting zijn. Wij ervaren het volk Gods te zijn samen onderweg. Het zou ons goed doen. We zouden weer lijken op de eerste Christenen. Zij trokken samen op.

H.de Valk