Hemelvaart van de Heer

Hemelvaart - Hemel, Hemeltjelief, het zijn woorden die je fantasie prikkelen.
Je kunt er allerlei visioenen bij hebben, mooie dromen!
Vroeger, als kind, was je al nieuwsgierig naar wat de hemel was. Je moest telkens bidden: Onze Vader die in de hemel zijt’. Er werd je verteld dat je in de hemel heel gelukkig was! Er werden mooie verhalen bij verteld, sprookjesachtig haast! Eigenlijk kon je je er maar weinig bij voorstellen.
In de hemel ben je bij God! En dat in alle eeuwigheid! Het leek je maar saai.

Het woord ´hemel´ lijkt ook wel een magisch woord. Je kunt je in de 7e hemel voelen als het geluk je toelacht, als je geslaagd bent voor een moeilijk examen,
als je een knappe prestatie hebt geleverd en er trots op bent, dan voel je je in de 7e hemel.
Je ziet sportmensen huilen van geluk als ze op het erepodium staan en door een heel stadion worden toegejuicht.
Je kunt je in de 7e hemel voelen als verliefdheid je overvalt. Ouders voelen zich intens gelukkig als hun kindje gezond en wel geboren is.
In mensen is een diep en onuitroeibaar verlangen om gelukkig te zijn, een beetje hemel op aarde. Zelfs over de grenzen van de dood heen. De Farao´s van Egypte bouwden hun machtige piramiden en kostbare koningsgraven.
De wijsgeren van het oude Griekenland hadden er diepe gedachten over ontwikkeld. Zoals in vele andere culturen ……..

Betekent de hemel de vervulling van alle geluksverlangens? Betekent de hemel: thuiskomen bij God, die alles in allen wil zijn?

Je hoort mensen vaak zeggen bij de uitvaart van een overledene: we zullen hem/haar nooit vergeten. Hij/zij leeft voort in onze gedachten. Dat is mooi.
Maar is het niet weinig? Menselijke gedachten zijn vluchtig en zo voorbijgaand.
Is de overledene alleen afhankelijk van onze gedachten en gevoelens? Wordt hij of zij niet bewaard in de handen van de levende God?
Het is zonneklaar dat er volgens het getuigenis van het Nieuwe Testament méér is. Jezus leeft toch ook niet alleen voort omdat wij aan Hem denken! Hij leeft bij zijn Vader in de hemel.
In de geloofsbelijdenis zeggen wij zo vaak: “Hij is opgestegen ten hemel en zit aan de rechterhand van de Vader”.
Jezus zit aan de rechterhand van God. Dat is beeldspraak om te zeggen wat niet te zeggen is, wat ons menselijk begrip te boven gaat. Jezus is opgenomen bij God, in Zijn liefde en heerlijkheid. De rechterhand van God is de ereplaats.

Zouden de leerlingen dit hebben beseft toen Jezus uit hun midden was verdwenen? Ze bleven maar omhoog kijken tot ze er een stijve nek van kregen. Ze konden het maar niet geloven dat ze zonder Jezus verder moesten. Trouwens, de hemel is eigenlijk niet daarboven. Want de aarde draait. En wat boven is, komt onder. En straks is boven wat onder is. - Het is een menselijke voorstelling. Hoe kun je het ook anders beschrijven dan met mensenwoorden.
Maar de lieve God zou hen niet alleen achterlaten. Hij zou zijn Geest sturen die hen voortaan moest leiden. En de wolk die Jezus aan hun ogen onttrok, was ook een teken van Gods aanwezigheid!
Toen het Joodse volk destijds door de woestijn trok op weg naar het Land van Belofte, was er ook sprake van een wolk die voor hen uitging. De wolk betekende Gods aanwezigheid [Ex.13.21-22].

Ik herinner me dat mijn Oma stierf toen ik nog heel jong was. Mijn vader vertelde het zó aan ons: ‘Oma is gaan hemelen’.
Dat vond ik een mooi woord “hemelen”. Ik dacht erover na. Ik was enerzijds verdrietig omdat Oma er niet meer was, maar ik vond het ook fijn dat ze bij OLHeer was.
Naar de hemel gaan. De apostel Paulus heeft erover geschreven in zijn brief aan de Corinthiërs:
“Geen oog heeft gezien,
geen oor heeft gehoord,
in geen mensenhart is het opgekomen
wat God bereid heeft voor hen die Hem liefhebben” [I Cor.2,9].

Hemelvaart, Jezus is ten hemel opgestegen. De hemel is: bij God zijn. Daar hoorde Jezus ook thuis, bij zijn Vader.
Hij is ons vóórgegaan. Mogen wij en allen die ons dierbaar zijn, ook eens thuiskomen bij de Vader in de hemel. Jezus achterna.

Jaap Ditters