Wij mensen zijn geschapen om samen iets moois van het leven te maken. Een man wordt geschapen met het verlangen naar een vrouw en ook een sexueel verlangen naar een vrouw. De vrouw wordt door God geschapen met het verlangen naar een man en ook een sexueel verlangen naar een man. Trouwen ze en worden hen kinderen geboren. Dan houden ze spontaan van deze kinderen. En deze kinderen gaan spontaan van hun ouders houden.

Wij mensen zijn door God geschapen als sociale wezens om oog en oor voor elkaar te hebben en samen iets moois van het leven te maken. Om voluit te leven hebben we elkaar nodig. Wij mensen kunnen ontzettend veel voor elkaar betekenen als we oog en oor voor elkaar hebben. Je hebt heel gelukkige gezinnen, waar ouders en kinderen intens veel voor elkaar betekenen en heel gelukkig zijn met elkaar. Hetzelfde met groepen mensen. Het kan een klas kinderen zijn, een vereniging, een club of een buurtvereniging.

Een vaste basis van de onderlinge vriendschap is wat we in het evangelie van vandaag zien. In het evangelie van vandaag brengen mensen uit meeleven een man die doof is en moeilijk kan praten bij Jezus. Jezus heeft meteen zorg voor die dove man en geneest hem.

Er zijn zo ook altijd mensen in onze omgeving die door een handicap niet goed kunnen funktioneren. En die handicap kan een lichamelijk gebrek zijn. Die mens kan doof zijn zoals in de evangelielezing van vandaag of moeilijk lopen of een ander gebrek hebben. Die mens kan ook een psychisch gebrek hebben zoals onzeker zijn, of verlegen of een minderwaardigheidscomplex hebben. Juist daar gaat het om in het evangelie van vandaag dat we als Jezus oog hebben voor de mensen die niet goed meekunnen, die een hand of steun nodig hebben om het leven aan te kunnen in de maatschappij.

Ook in onze samenleving zijn er medemensen, buren, familieleden of vrienden die extra steun nodig hebben om het leven aan te kunnen.

Ik geloof dat het voor ieder van ons belangrijk is daar bij stil te staan. Welke medemens in mijn omgeving kan het leven alleen niet aan en heeft een helpende hand nodig. Laten wij dan als mensen ons hart laten spreken en steken we een hand uit om deze mens te helpen tot voluit leven te komen.

Zo’n hulp uit meeleven is belangrijk. Allereerst voor onszelf. Juist door ’n medemens in nood te helpen roept dit bij mij positieve sociale krachten op. Ik krijg meer oog en oor voor mijn medemens. Maar de mens, die ik help ondergaat mijn hulp als iets positiefs en dat roept bij hem gelukkige en sociale gevoelens op.

Bedenken we allen. Wij mensen bepalen in onze omgeving de levenssfeer. En is dit een levenssfeer dat we als mensen oog en oor voor elkaar hebben dan is het een gelukkige levenssfeer, die ons goed doet.

St. Antonius 9-9-2012
H. de Valk