7e Zondag van Pasen - Tussen Hemelvaart en Pinksteren - Evangelie: Johannes 17

Dit is de Zondag tussen Hemelvaart en Pinksteren.
Bij ´Hemelvaart´ moet ik denken aan het verhaal van het kleine meisje, amper 9 jaar oud, dat met haar vader naar de avondhemel stond te kijken. Het was donker, maar de maan tekende zich helder af tegen de lucht. Het was een prachtige avond. De vader vertelde over de sterren die stonden te twinkelen en te glinsteren in de lucht en die zo heel ver van ons verwijderd zijn. Hij vertelde over de aarde die draait om zijn as en zijn baan beschrijft om de zon. En de zon die haar licht geeft aan de maan.
Samen waren ze stil, vol bewondering en ontzag.
Het meisje vroeg: Papa, wat is er achter de sterren?
Is daar boven nog Iemand?
Gaan wij daar naar toe als we doodgaan?
Is Opa ook ergens daarboven?
Als je een gat, een opening, maakt in de hemel, wat zie je dan?
Grote vragen van kleine kinderen. Maar ook van grote mensen!

Het gaat allemaal onze verbeeldingskracht te boven. Ook al weten we heel veel van het immense heelal door de ontdekkingen van de wetenschap. En ook al laten we André Kuipers in een ruimtestation rond de aarde cirkelen.

Als we het over de Hemelvaart van Jezus hebben, dan besef je dat het over een heel andere werkelijkheid gaat. Niet van de tastbare dingen die je kunt meten, kunt voelen, aanraken, zien. Zoals Toon Hermans het zo mooi uitdrukte: Er is een diep geheim verborgen in alle dingen.
Daar lopen onze redeneringen op stuk. Al denken we soms dat we alles weten,
en dat wat wij ons niet kunnen voorstellen ook niet kan bestaan.
Het is allemaal één groot mysterie, er is één reusachtig diep geheim achter alle dingen.

Het zijn zo’n eenvoudige woorden - Hemelvaart, Pinksteren, neerdaling van de H. Geest, - De verhalen erover vinden we in het evangelie. Het zijn verhalen die ons proberen te vertellen wat niet te zeggen valt, evaringen waar eigenlijk geen woorden voor zijn. Maar we hebben ze nodig, de beelden , de voorstellingen, de verhalen. We moeten ons een voorstelling van iets kunnen maken, anders zegt het ons niets.
En verhalen kunnen veelbetekenend zijn.
Zo staat er dat de leerlingen van Jezus zich na zijn dood hadden opgesloten in een of ander huis. In afwachting van de heilige Geest die hen beloofd was. Ze hadden deuren en luiken gesloten, uit vrees voor de Joden, zo staat er. [Joh.20,19]

Vergaat het ons vaak niet ook zo? Dat we ons soms terugtrekken en afsluiten? Ramen en deuren gesloten. Geen frisse wind toelaten, ons opsluiten in ons eigen gelijk?
Terwijl juist een nieuw initiatief van buitenaf ons goed zou doen en los kan maken.
Misschien kijkt u wel eens naar het programma ‘Familiediner’ op de T.V.
Het gaat over relaties tussen mensen die vastgelopen zijn. Het verbaast je hoe soms kleine, onbenullige dingen de oorzaak kunnen zijn van onenigheid in de familie. Broers en zussen die elkaar niet meer willen zien, ruzie zelfs tussen ouders en kinderen. En waar gaat het over? Over kleine dingen, misverstanden. Maar de zaak zit potdicht.
Beide partijen hebben er verdriet van. Maar niemand wil de eerste stap zetten, een eerste gebaar maken. Er is een opening van buitenaf nodig, een nieuw initiatief, om de zaak open te breken.

Zo ook de apostelen in hun gesloten verblijf.
Angstig, bang, teleurgesteld.
Gods Geest is nodig om hen te verlossen uit hun isolement. Dat vieren we met Pinksteren. Ineens valt alle schuchterheid van de apostelen af en ze komen dapper naar buiten.

Heeft de kerk vandaag de dag ook niet een doorbraak nodig, een nieuwe geest die als een stormwind alle benauwdheid verjaagt, die deuren opengooit en een nieuw Paasvuur ontsteekt! Wat een bevrijding zou het zijn!
Er is wel een voorwaarde aan verbonden. We moeten er voor openstaan. We moeten minstens de deur op een kier zetten. We kunnen niet met de handen in de schoot alleen maar afwachten.

In het pinksterverhaal horen wij van vurige tongen die zich boven de hoofden van de aanwezigen neerzetten.
Tongen, - de leerlingen moesten hun mond opendoen en niet angstig wegkruipen. En zo gebeurde het ook.
Geldt het niet ook voor ons?
Je hoopt en bidt dat er een opening vanuit de hoge hemel komt en dat Gods Geest vaardig wordt over ieder van ons.
Dat we weer durven!
Dat we stáán voor wat we geloven.
Dat we op goede momenten spreken en uiting geven aan ons geloof.
Dat we ons bewust zijn van het grote geheim dat schuil gaat achter alle dingen.

Kom heilige Geest, vervul de harten van uw gelovigen.

Jaap Ditters.