We wensen elkaar vandaag een vredelievend 2012. Menen we ook wat we zeggen? In ieder geval een medemens vrede wensen heeft alleen waarde als het van harte gemeend wordt. Zijn het woorden geladen met vrede. Of dreunen we ondoordacht alleen maar wat woorden op?

Kan een mens een ander zo maar vrede wensen? Het lijkt mij moeilijk voor ’n mens die in onvrede leeft. We wensen elkaar vrede. Komt dat over? Ik kan wel vrede wensen maar ben ik zelf een vredelievende mens. Leef ik in vrede met mezelf of lig ik met mezelf overhoop. Helaas leven velen met zichzelf over hoop. Er zit hen zoveel dwars dat ze niet tot zichzelf komen. Je kunt onvrede hebben met jezelf omdat je bepaalde zaken niet kunt b.v. een buitenlandse taal. Je niet zo vlot van de tongriem bent als de anderen in de groep. Dat ik door ouderdom niet goed meer kan lopen of kan sporten. Ik door een handicap telkens aan een medemens hulp moet vragen.

Daarnaast leef ik in vrede met mijn naasten met mijn man, mijn vrouw, mijn kinderen, mijn ouders, de buurt? Wat er in mij leeft straal ik ook uit.

Een goede relatie in een huwelijk, een goed samenspel in het gezin is een geweldige waarde, want het tekent mijn leven. Maar is de relatie niet goed. Leven man en vrouw in onmin met elkaar dan is dit een ramp. Het doet afbreuk aan man en vrouw als mensen in onvrede leven met hun medemensen. Ze kunnen zich niet van harte geven. Ze hebben innerlijk te veel spanningen.

Wil ik een medemens vrede wensen dan moet ik weten wat vrede is. Dan moet ik zelf innerlijk een vredelievende mens zijn. En vredelievend betekent oog en oor hebben voor mijn naasten. Luisteren naar de ander. Open staan voor de ander.

Je bent zo maar geen vredelievende mens. Het vraagt dat je tijd neemt om op tijd innerlijk tot rust te komen, tot jezelf te komen. Dat jijzelf leeft en niet geleefd wordt door wat anderen zeggen, door wat op dat moment mode is.

Jezelf zijn. Van binnen uit je zelf zijn vraagt veel. Je zult op tijd tot rust moeten komen om voor jezelf vast te stellen, wat je wilt. Hoe je over bepaalde zaken denkt.

Bidden op jouw eigen manier. Eerst tot stilte tot jezelf komen en dan op je eigen manier praten met God. Jezelf zijn, echt van binnen uit jezelf zijn, leven naar eigen gedachten en gevoelens. Dit is geweldig waardevol. Je woorden en daden hebben veel meer zeggingskracht, want je praat een ander niet na. Je staat voor 100% achter je woorden. Je straalt wat uit. Daarom hebben de woorden van de mens, die helemaal zichzelf is veel meer zeggingskracht. Laten we hier aan denken nu we elkaar een vredevol 2012 toewensen.

Jaap Ditters