Antonius van Padua, patroon van onze kerk

Met deze woorden werd op zaterdagmiddag 7 juli 2018, na een kort woordje van Jan Poppelaars, het samenzijn in de kerkzaal van Antoniushuis ‘De Vinder’ afgesloten. Uit volle borst zongen de aanwezige Antonianen nog een keer het Antoniuslied.
Antonius is bekend van de lelie maar deze keer kreeg iedere bezoeker een rode roos met een bedankkaartje eraan aangeboden om mee naar huis te nemen.

Hoewel er geen klokkengelui had geklonken vanuit de kerktoren van de Antoniuskerk waren een kleine zestig personen naar ‘De Vinder’ gekomen. Trouwe bezoekers van de zaterdagmiddagviering en vrijwilligers van de Antoniusgemeenschap.
“Waar meer dan twee mensen in mij verenigd zijn, daar ben ik in hun midden”, zo begon Jan Poppelaars de bijeenkomst. Hij blikte terug op de Antoniusgemeenschap waarvoor velen zich in de afgelopen 110 jaar hadden ingezet.
“Het was dan ook ongepast om zonder een bedankje uiteen te gaan”, vond hij.

Jan bedankte in zijn woordje alle vrijwilligers voor wat ze hadden gedaan, voor hun inzet voor de gemeenschap en hij somde ze op: de leden van de zangkoren, de kosters, de lectoren, de gastvrouwen van het secretariaat, de coördinatoren, redactieleden van ’t KruispunT, de leden van de Initiatiefgroep, van de Antoniusraad en de parochie kerncommissie, de postbezorgers, de vrijwilligers van het Inloophuis. Ook bedankte hij eenieder, die hij misschien vergeten was. En inderdaad, hij was vergeten iemand te bedanken namelijk zichzelf. Gelukkig werd dit snel rechtgezet door Willem-Jan van der Zanden die hem alsnog alle lof toezwaaide.

Er is momenteel geen Antoniusraad en parochiekerncommissie. Wel bestaat nog steeds de Initiatiefgroep Antoniusgeloofsgemeenschap.
Tijdens de nazit met koffie of thee met een grote koek, ging de groep de tafels af om naar ideeën van de aanwezigen te luisteren en ze een riem onder het hart te steken.
Het was een emotionele gebeurtenis.