Tags:
door Gerard Berende
Toen ik met Rietje mijn vrouw trouwde ben ik in Oosterhout komen wonen. En wel op 23 december 1969. De andere dag, 24 december kerstavond, kwam ik in de Antoniuskerk en was meteen onder de indruk van de drukte die avond. Er waren meerdere vieringen. Met spel en zang en zelfs de harmonie was aanwezig.
Vanaf dat moment ben ik steeds naar de weekendvieringen gegaan. Ik was onder de indruk van pastoor Baars, een markante man, die ik beter leerde kennen toen onze dochter gedoopt werd. Hij vroeg of ik een tekst wilde voorlezen en meteen daarna vroeg hij of ik dat ook zou willen doen in de weekenden.
Een lector in de kerk, dat was nieuw. Je moest dan vanuit de kerk, vanuit het volk, naar voren komen en na het lezen weer gaan zitten.
Toen later pastoor De Valk kwam moesten we op het altaarverhoog plaatsnemen. Hij wilde geen solist zijn maar samen vieren. Ook mocht je de communie mee uitreiken. Verder verrichtte je hand- en spandiensten zoals collecteren, post rondbrengen, vastenzakjes ophalen. Ook werd ik lid van de St. Antoniuscantorij.
Tijdens de avondwake was ik cantor en later toen ik met de vut ging, werd ik acoliet en mocht ik voorgaan tijdens de avondwake. Het enige dat ik daarvoor geleerd heb is een cursus liturgie van Jac. Maas, docent aan de Katholieke Hogeschool in Tilburg.
Intussen mag ik een keer per maand voorgaan als leek in De Vinder. Daarnaast ga ik ook voor in zorgcentrum Oosterheem.
Zo ben ik van lector leek geworden.